Nu de discussie in volle gang is over het bewegen van kinderen, en of hier niet meer aandacht aan besteed kan worden in het onderwijs, doet mij dit denken aan het volgende.

Regelmatig zie ik oproepen in de media verschijnen waarin aandacht wordt gevraagd voor een onderwerp dat goed is voor de ontwikkeling van kinderen. En een onderwerp dat vooral in het onderwijs opgepakt dient te worden. Meestal wordt dit mijns inziens vertaald naar iets extra’s. En dat laatste is het probleem.

Het onderwijs zit al vol en iets extra’s kan er niet meer bij. Er moet dus plaats gemaakt worden, maar daar hoor ik weinig over en zie ik dit ook op de meeste scholen niet gebeuren. Wat mij betreft moeten er meer keuzes gemaakt worden. Een dag heeft maar 24 uur, en een schooldag is ook, gelukkig,  beperkt. In mijn optiek kunnen we alleen iets toevoegen als er ook iets verdwijnt.

Soms wordt er een beetje lestijd van het ene onderwerp en een beetje lestijd van het andere onderwerp afgesnoept, maar dat bedoel ik niet. Maak keuzes en heroverweeg, want alles wordt toch met een reden gedaan? Of niet soms. En daarbij hebben we mijns inzien ook vaak te maken met een product van een bepaalde tijd. Stel prioriteiten en maak aan de hand daarvan keuzes, want het kan best zo zijn dat er ooit bij de invoering van een vak, onderwerp of thema de prioriteit daarvan hoog was, maar vandaag de dag niet meer.

En voor wat de media betreft; ik wacht dan ook nog op de dag dat ik net zoveel suggesties zie voor het weglaten als voor het toevoegen van onderwijsthema’s.